
Armoede is niet alleen een gebrek aan geld. Het heeft ook invloed op je gezondheid en zelfs op je relaties en hoe je je voelt.
Hoe krijg ik vanavond eten op tafel? Hoe houden we ons hoofd boven water? Veel mensen die met armoede te maken hebben, zijn vooral bezig met overleven. Hun wereld wordt klein, hun blikveld vernauwd. Alles draait om die ene vraag: hoe kom ik vandaag de dag door.
Armoede brengt veel stress met zich mee. Deze stress legt druk op relaties. Partners hebben spanningen, huiselijk geweld komt helaas vaker voor bij gezinnen in armoede. Of kinderen krijgen niet al de aandacht die ze nodig hebben. En omkijken naar je buren of vrienden is moeilijk als je zelf veel zorgen hebt.
Ook de relatie met jezelf beschadigt. Ontspannen is lastig door chronische stress. De situatie waarin je zit, geeft je zelfvertrouwen een deuk. Veel mensen in armoede voelen schaamte, eenzaamheid en moedeloosheid.
We leefden van dag tot dag, er was geen ruimte om vooruit te plannen
Het klinkt misschien makkelijk: werk hard, en zorg dat je uit de armoede komt. Maar zo eenvoudig ligt het niet. Als je alleen bezig bent met overleven, is het heel moeilijk om vooruit te denken en plannen te maken voor de toekomst.
En als je opgroeit in een gebied met structurele armoede, is vooruitkomen bijna onmogelijk. Mensen zitten vast in een systeem zonder uitweg. Waar begin je als gebrekkige infrastructuur je afsluit van rendabele markten? Als je kinderen ziek worden door vervuild water of ondervoeding, maar ziekenhuizen te ver weg en onder de maat zijn? Hoe creëer je kansen als goed onderwijs onbetaalbaar en onbereikbaar is?
Armoede is een vicieuze cirkel waarin je gevangen zit. Het is dweilen met de kraan open. Het lijkt alsof je nooit vooruitkomt. Heb je eindelijk wat gespaard, gebeurt er iets onverwachts, zoals een ziek kind of mislukte oogst en ben je weer terug bij af. Dat doet iets met het mentale welzijn. Deze uitzichtloze situatie is er vaak van generatie op generatie.
Ja, verandering is mogelijk. Dit gebeurt wanneer mensen de kans krijgen om samen te werken en verder te kijken dan hun eigen problemen. Dat is wat we bij Tearfund faciliteren: dat mensen via de kerk zelf opstaan uit armoede. En het werkt! Een mooi voorbeeld is het verhaal van Bazezew uit Ethiopië. Ze is 36 jaar en moeder in een gezin van vijf.
‘Ik wil mijn dank uitspreken voor het project. Ons leven was zwaar. Heel zwaar. We hebben een klein stukje land, ongeveer 0,25 hectare. Maar we moesten het verhuren aan een andere boer om wat inkomen te hebben. We leefden van dag tot dag. Er was geen ruimte om vooruit te plannen. Mijn oudste zoon moest zelfs stoppen met de basisschool, omdat er geen geld meer was.
Door het project werd ik opgenomen in een zelfhulpgroep. We sparen samen en je kunt lenen van de groep. Dit betaal je terug in geld of spullen, net wat beter uitkomt. Ook kreeg ik training in het fokken van schapen. Ik kreeg drie ooien en een ram. De lammetjes die ik krijg, geef ik binnen drie jaar door aan anderen.
Nu zie ik weer mogelijkheden voor de toekomst. Ik heb meer zelfvertrouwen. Ik ben ervan overtuigd dat ik een beter inkomen kan verdienen, mijn zoon weer naar school kan sturen en mijn bedrijf kan laten groeien. Mijn gezin kan nu een beter leven krijgen.'