Jezus in de gevangenis

‘Ik zal die eerste keer dat ik daar binnenstapte nooit vergeten’, vertelt William, nadat hij de uitdagende baan als pastor van de jeugdgevangenis in Guatemala-Stad heeft aangenomen. ‘Ik zag negentig kinderen die werden vastgehouden in cellen die je eerder kooien kunt noemen. De muren waren bedekt met graffiti. De piepjonge gevangenen gaven me een uitdagende, intimiderende blik. De sfeer was gespannen, donker en beklemmend.’

William heeft de Bijbel meegenomen en is klaar om de bendeleden en criminelen te vertellen over Jezus. ‘Maar op de een of andere manier veranderde hun indringende blik mijn idee over evangelisatie volledig. Ineens herinnerde ik me het advies van een vriend: ‘Praat niet, maar luister’.

Twee jaar stil

Hij negeert de instructies die hij als pastoraal medewerker had meegekregen en blijft bijna twee jaar stil. ‘Ik luisterde gewoon naar de levensverhalen van de kinderen. Elke week was ik degene – de pastoor en theoloog nota bene – die gezegend en uitgedaagd naar huis ging. De dreigende blikken veranderden geleidelijk in vriendelijke, menselijke gezichten.’

Waar hij op de Bijbelschool Grieks en Hebreeuws had geleerd, leert William van de jongeren in de gevangenis de ‘taal van de straat’. ‘Ik ontdekte dat je geen schoenen draagt, maar ‘kicks’. Je hebt geen ‘vrouw’, maar een ‘meisje’; dingen zijn niet ‘goed’, maar ze zijn ‘te gek’, en vrienden noem je ‘homies’. Door te luisteren in plaats van te praten, kreeg ik het recht om in hun leven te spreken en Christus’ liefde en mededogen te laten zien.’

Liefde doen

Hoe beter William de jongeren in de cellen leert kennen, hoe beter hij hen praktisch kan helpen. ‘Ik pleitte bij het bestuur van de gevangenis voor een meer humane behandeling. Daardoor mag ik af en toe speciale activiteiten buiten de cel organiseren, zoals een voetbalwedstrijd. Ook heb ik bezoekjes van familieleden kunnen regelen. Ik voelde dat we eerst in hun basisbehoeften moesten voorzien, voordat ik over Gods liefde kon praten. En deze liefde moest levend worden door middel van daden.’

Mede dankzij William worden er twee outreach centra en een universiteit opgericht in Guatamala-Stad, die onderwijs bieden aan meer dan 800 kinderen en tieners. Nog eens 325 jongeren volgen een programma om geweld en destructief gedrag te voorkomen. ‘Deze praktische hulp is niet een soort transactie om kinderen in God te laten geloven. Integendeel: het is een weergave van Gods liefde.’