In Zuid-Soedan is bevallen levensgevaarlijk. Door aanhoudend geweld, armoede en een tekort aan medische voorzieningen behoren moeder- en kindersterfte tot de hoogste ter wereld. Toch blijft verloskundige Nyamuch elke dag opstaan. Met moed en toewijding helpt ze vrouwen veilig te bevallen, zelfs wanneer de omstandigheden zwaar zijn.
‘Waarom ik dit werk doe? Ik wil levens redden, ik wil dat mensen blijven leven,’ vertelt Nyamuch. Ze werkt in een klein ziekenhuis in Rubkona, waar dagelijks zo’n vijftig zwangere vrouwen komen voor zorg rondom hun zwangerschap en bevalling. Als ik hier mijn werk niet zou doen, zouden veel vrouwen thuis moeten bevallen en te maken krijgen met levensbedreigende omstandigheden.’
Goede zorg leveren is niet eenvoudig in een ziekenhuis waar het aan alles ontbreekt. ‘Soms moeten we vrouwen vertellen dat we een ziekte niet kunnen behandelen. Er is vaak geen zeep, geen muskietennetten, geen jerrycans om water mee te halen. Basisdingen die patiënten nodig hebben. In het begin waren er zelfs geen toiletten of wasruimtes. Als een vrouw was bevallen of een miskraam had gehad, was er geen plek om je te wassen.’
De vrouwen leden hieronder, vertelt Nyamuch. ‘Ze vroegen ons waarom ze hier moesten komen als ze zich niet eens konden wassen. Ze zeiden: Er zijn goede verloskundigen om ons te helpen, maar geen wasruimtes.’ Sommige vrouwen kozen ervoor om zich buiten te wassen, zonder privacy. Andere wachtten totdat ze teruggingen naar huis, wat soms dagen na de bevalling was.’
Tearfund ondersteunt het werk van het ziekenhuispersoneel met de bouw van wasruimtes en toiletten. De hygiëne rondom het ziekenhuis is enorm verbeterd nu mensen een plek hebben om naar het toilet te gaan. ‘Het draagt ook bij aan een goed herstel van vrouwen na hun bevalling en de kans op infecties is veel kleiner,’ vertelt Nyamuch. ‘Dit gebouw betekent enorm veel. Ik doe er alles aan om het schoon en netjes te houden voor mijn patiënten.’
Ook buiten het ziekenhuis veranderde er veel. Tearfund hielp bij het aanleggen van waterputten, waardoor gezinnen niet langer afhankelijk zijn van het vuile, ziekmakende water van de rivier. ‘Vroeger werden er met grote regelmaat kinderen gebracht met diarree en ondervoedingsklachten,’ vertelt Nyamuch. ‘Nu drinken mensen schoon water en zijn die aantallen naar beneden gegaan. Ook ruzies om water die er veel waren zijn gestopt.’
‘Wanneer ik mensen in mijn gemeenschap kan helpen, maakt me dat blij. Ik zal blijven doorgaan, want ik zie dat mijn werk iets positiefs brengt.’ Toch droomt Nyamuch van nog iets groters. ‘Wat ik het liefst wil is dat alle jongens en meisjes hier naar school kunnen. Dan kunnen ze anderen helpen, zoals ik dat ook doe.’
Een vrouw in Zuid-Soedan loopt meer dan 400 keer zoveel risico om te sterven tijdens de bevalling als een vrouw in Nederland.
In dit jongste land ter wereld zijn miljoenen mensen op de vlucht voor geweld. Alsof dat nog niet genoeg is, heerst er ook honger. De Verenigde Naties waarschuwden onlangs dat meer dan de helft van de bevolking levensgevaar loopt door voedseltekort, waaronder twee miljoen kinderen. En nu de oorlog in Soedan duizenden extra vluchtelingen het land in drijft, neemt de nood alleen maar toe. Voorzieningen als onderwijs en gezondheidszorg zijn voor velen onbereikbaar.
Tearfund biedt noodhulp en werkt waar mogelijk met samen met gemeenschappen aan het aanpakken van de diepere oorzaken van armoede en conflict.
Er is zoveel onrecht in de wereld, soms lijkt het zo uitzichtloos. Juist met Kerst geloven wij dat hoop sterker is dan wanhoop. Op de plekken waar wij werken zien we dat in de grootste duisternis mensen opstaan die een lichtje aansteken, zoals Nyamuch. Wat een changemaker!
Steun jij deze kerst ook changemakers wereldwijd?