Afbeelding
Verhaal
16 september 2025
Hossain: ‘Als het moet, draag ik hem tot mijn laatste adem’
Stem jij medemenselijk op 29 oktober? Jouw stem bepaalt niet alleen de toekomst van Nederland, maar raakt ook mensen buiten onze grenzen door het internationaal beleid dat we bepalen. We hebben maar één wereld en die delen we. Bijvoorbeeld met Hossain uit Myanmar.
Hossain was schipper en boer in een rustig dorp in Rakhine, Myanmar. 'We woonden vlak bij de rivier. Ik verbouwde rijst, bracht mensen over het water, voedde mijn kinderen op. Het leven was eenvoudig, maar goed.'
Tot 25 augustus 2017. 'Chaos. Schoten. Vlammen. We vluchtten zonder te weten waarheen.' Tijdens die vlucht werd zijn tienerzoon in zijn nek geraakt. 'Mohameds bot raakte verbrijzeld. Hij zakte in mijn armen in elkaar.'
Mijn tienerzoon werd tijdens de vlucht in zijn nek geraakt.
De volgende dag staken vader en zoon de grens over, zonder de rest van het gezin. 'Ik moest de rest van de familie achterlaten. Ik had geen manier om hen te bereiken.'
Wat volgde waren jaren van zoeken naar zorg en hoop. 'Ziekenhuis na ziekenhuis. In Chattogram, Cox's Bazar, privéklinieken. Maar hij bleef verlamd. Ik droeg hem overal. Op mijn rug. In mijn armen. Soms maandenlang in dezelfde kleren.'
Nu woont Hossain met vijftien familieleden in het grootste vluchtelingenkamp ter wereld in Bangladesh. 'Iedereen te eten geven is al een strijd, maar ik zorg voor mijn oudste zoon. Hij kan zich niet bewegen en niet zitten. Boven alles blijft hij mijn kind en als het moet, draag ik hem tot mijn laatste adem.'
Dit verhaal is afkomstig van Museum of Humanity.
Eén rood vakje: een wereldwijd verschil
Op 29 oktober kun je laten zien dat je om de ander geeft. Doe mee aan onze campagne Stem medemenselijk. Samen vormen we één grote beweging die laat zien: we stemmen niet alleen voor onszelf, maar ook voor een ander!
