Droogte, cyclonen en onzekerheid vormen in Zimbabwe een harde realiteit. Collega Godden Chadaushe werkt als coördinator aan rampenpreventie en helpt gemeenschappen zich voor te bereiden op toekomstige rampen.
‘Mijn werk draait om het versterken van gemeenschappen, zodat zij beter voorbereid zijn op rampen zoals droogte of overstromingen. Ik ondersteun organisaties en kerken met advies en technische hulp, zodat zij mensen in hun directe omgeving kunnen bijstaan in crisissituaties. Ik volg de voortgang van projecten via een online volgsysteem en bezoek regelmatig gemeenschappen om met eigen ogen te zien hoe het gaat. Daarnaast coördineer ik met allerlei partijen om ervoor te zorgen dat we snel kunnen schakelen als er een ramp dreigt. Alles wat ik doe, is gericht op één doel: gemeenschappen weerbaarder maken, zodat ze minder afhankelijk zijn van externe hulp.’
‘Omdat niemand het alleen redt. Rampenbestrijding werkt alleen als we onze kennis, middelen en netwerken bundelen. In Zimbabwe werken we samen met organisaties, kerken, overheden en internationale netwerken. Zo hebben we toegang tot cruciale informatie, zoals weersvoorspellingen of vroege waarschuwingen, waardoor we op tijd kunnen ingrijpen. Denk aan het klaarzetten van hulpgoederen of het trainen van gemeenschappen. Zodra iedereen, van overheid tot lokale kerk, op één lijn zit, kunnen we sneller en effectiever reageren. Zonder die samenwerking zou de impact van rampen veel groter zijn.’
‘Een heel belangrijke. De kerk is vaak de enige constante factor in een gemeenschap, ook als er geen projecten of financiering zijn. Bovendien vertrouwen mensen de kerk en komen ze er wekelijks samen. Dat maakt het een ideale plek om informatie te verspreiden, trainingen te geven en mensen te mobiliseren. We leiden kerkleiders op in rampenparaatheid en ondersteunen hen om hun gebouw in te zetten als schuilplaats of evacuatiecentrum. Kerken werken met lokaal beschikbare middelen, kennen hun gemeenschap door en door en kunnen snel schakelen. Door hen te versterken, bouwen we aan blijvende veerkracht.’
Technologie maakt onze respons sneller en slimmer
‘Zeker. In Zimbabwe voorspelden we via weerdata een ernstige droogte. Hierdoor konden we direct maatregelen nemen. We boorden extra waterputten, repareerden bestaande waterbronnen en richtten drinkplaatsen voor vee in. We ondersteunden boeren met droogtebestendige zaden en leerden hen nieuwe landbouwtechnieken, zoals minimale grondbewerking en waterbesparing. Dankzij deze aanpak hielden mensen toegang tot water, overleefde hun vee en konden ze ondanks de droogte toch oogsten binnenhalen. Dit soort voorbereiding maakt een wereld van verschil.’
‘Dat belang wordt steeds groter. Vroeger vertrouwden mensen vooral op lokale kennis, maar nu combineren we die wijsheid met technologie. Satellietbeelden en weerdata helpen ons rampen eerder te zien aankomen. Ook in de landbouw boeken we vooruitgang: van droogteresistente gewassen tot zaden die sneller groeien en minder water nodig hebben. Technologie maakt onze respons sneller en slimmer. Het helpt gemeenschappen zich aan te passen aan veranderende omstandigheden en dat is hard nodig, nu klimaatverandering steeds vaker toeslaat.’
‘Zimbabwe heeft te maken met veel uitdagingen. Wat ik hoop, is dat steeds meer gemeenschappen in Zimbabwe op eigen benen kunnen staan, ook in tijden van crisis. We kunnen het klimaat niet controleren, maar we kunnen mensen wel voorzien van kennis, vaardigheden en alternatieve manieren om inkomen te verdienen. Dat vraagt om investeringen: in lokale systemen, markten, onderwijs én in beleid dat klimaatverandering serieus neemt. Rampen raken alle sectoren, van landbouw tot gezondheidszorg. Als mensen zich echt kunnen wapenen tegen de toekomst, maken we de stap van overleven naar veerkracht.’