Mary: ‘De kerk hielp mij om zelf op te staan uit armoede’

Mary woonde met haar gezin in de provincie Central Equatoria, in het zuiden van Zuid-Soedan. Door een tragisch ongeval kwam haar man om het leven en niet lang daarna braken er gewapende gevechten uit in haar omgeving. Samen met haar vier jonge kinderen vluchtte ze de grens over naar Oeganda waar ze drie jaar leefde in een vluchtelingenkamp. 

‘Ik was erg bang’, vertelt Mary over die zware periode. ‘Ik vroeg me af hoe ik ooit voor mijn kinderen kon zorgen. We hadden niet genoeg te eten en ik probeerde wat geld te verdienen door zware, fysieke arbeid te verrichten. Ik heb dat kunnen volhouden omdat het de enige manier was om mijn kinderen te voeden.’

Opgelucht en dankbaar

Na drie jaar keerde ze terug naar haar huis, maar daar bleken al haar bezittingen verbrand. Het enige wat ze nog had, was een stuk grond. ‘Terwijl we verbleven bij familie, begon ik cassave te verbouwen. Ik was opgelucht en dankbaar toen de eerste oogst verrassend goed uitviel.’

Spaargroep

De kerk verloor Mary niet uit het oog. Ze werd uitgenodigd om deel te nemen aan de trainingen en een spaargroep. Daar ontdekte ze te kijken naar wat ze tot haar beschikking had. Ze begon manden te weven van palmbladeren en verkocht deze op de markt. Het geld dat ze verdiende, gebruikte ze om bij te dragen aan de spaargroep. Zo bouwde ze samen met de andere deelnemers een gezamenlijk kapitaal op waar vanuit leningen tegen lage rente worden verstrekt. Met het geleende bedrag kunnen de deelnemers investeren in eigen activiteiten die hen helpen bij het verkrijgen van een inkomen.

Zelfredzaam

Mary koos ervoor haar lening te gebruiken voor de herbouw van haar huis en nu heeft haar gezin weer een dak boven het hoofd. De landbouwtraining die ze ontving stimuleerde haar om verschillende groenten te verbouwen die ze vervolgens verkoopt op de plaatselijke markt. Haar activiteiten bieden een stabiel inkomen. ‘De kerk hielp mij om zelf op te staan uit armoede. Door de training heb ik geleerd om niet meer in afhankelijkheid te leven van anderen. Ik wilde zelfredzaam zijn en dat is gelukt. Mijn kinderen hebben geen honger meer en ik kan hun schoolgeld weer betalen.’