Solomon uit Ethiopië: 'Onze kerkdeuren zijn echt opengegaan'

Solomon is voorzitter van de kerkenraad van de plaatselijke Evangelische gemeente die in de afgelopen twee jaar enorm is veranderd. Hij vertelt: ‘Als kerk hebben we al zo’n tien jaar ervaring met zelfhulpgroepen. Mensen die wij ondersteunen om eigen activiteiten te ontwikkelen waarmee ze in hun levensonderhoud kunnen voorzien. Bovendien hadden wij een goed functionerende diaconie die onze kerkleden voorzagen van voedsel en andere belangrijke levensmiddelen als zij dat nodig hadden. Toen we als kerkleiding in contact kwamen met Tearfund en kennismaakten met de training die zij bieden, waren we eigenlijk gelijk enthousiast. We besloten om hen deze te laten uitvoeren in onze kerk, en dat heeft een enorme verandering bij ons teweeggebracht. We doen dingen nu echt anders dan voorheen.’

Plek in de samenleving

De training biedt via Bijbelstudies een reflectie op hoe je als kerk je plek in de samenleving inneemt. Er wordt aan de slag gegaan met de vraag: hoe doe je dat met de wijde gemeenschap van christenen en niet-christenen? Het gevolg is dat er samen wordt opgetrokken bij het inventariseren en aanpakken van de uitdagingen die er zijn. Solomon: ‘Door de Bijbelstudies is onze houding anders geworden. Waar we eerst voedselpakketten uitdeelden aan mensen die moeite hebben om rond te komen, richten wij ons nu vooral op blijvende verandering en worden zij voor de lange termijn geholpen. En onze kerkdeuren zijn echt opengegaan. De focus ligt niet meer uitsluitend op de gemeenteleden, maar ook op de wijdere omgeving, ongeacht of ze nou wel of geen christen zijn.’

Visievorming

Samuel, voorganger van de gemeente, vult aan: ‘Een van de onderdelen van de training die wij als kerk ontvingen, ging over visievorming. Wat vinden wij belangrijk? Wat is onze drijfveer? Voor ons is het antwoord op die vraag de tekst uit Jakobus 1 vers 27. Daar klinkt de opdracht om weduwen en wezen bij te staan in hun nood, Gods wil te doen en niet te leven zoals de mensen die God niet kennen. Het is het fundament van onze gemeente geworden en vandaaruit voeren wij onze activiteiten uit.’ 

Toegenomen betrokkenheid

Het is indrukwekkend om te zien op welke terreinen de gemeente zich inzet. Huisrenovaties, landbouwactiviteiten en de aanpak van jeugdwerkloosheid zijn slechts enkele voorbeelden. Solomon: ‘De lokale overheid is erg blij met wat wij doen. Zij zien natuurlijk ook de noden die hier in Gununo aanwezig zijn, maar hebben zelf te weinig middelen om deze aan te pakken. Het feit dat wij als kerk hier het initiatief nemen, juichen zij van harte toe. Wij krijgen dan ook heel veel medewerking van hen. Qua financiën is het zo dat de activiteiten uitgevoerd kunnen worden dankzij de vrijwillige bijdragen van de kerkleden. We zijn een gemeente waar ruim 800 gezinnen deel van uitmaken en steeds meer mensen zijn in staat én bereid om hun tienden aan de kerk te geven. De betrokkenheid is toegenomen en we groeien bovendien.’ 

Terug naar de basis

De activiteiten doen een groot appel op de gemeenteleden. Pastor Samuel: ‘Velen stoppen er heel veel tijd in, en ook nog eens week in, week uit. Het gevaar bij dit alles is dat concrete activiteiten – hoe goed ze ook kunnen zijn - een doel op zichzelf worden. Bovendien kan de confrontatie met het grote leed best heftig zijn. Al vroeg in het proces waar we als kerk doorheen zijn gegaan, zeiden we tegen elkaar: we moeten zorgen dat wat we doen geworteld blijft in onze geloofsbasis. We hebben daarom een taakgroep in de kerk samengesteld die dat via Bijbelstudies borgt. Daarbij speelt gebed ook een zeer belangrijke rol. Want hoe krachtig we als kerk ook zijn, we weten ons in alles afhankelijk van de zegen en bescherming van onze hemelse Vader. Hij geeft ons dat wat we nodig hebben om dienstbaar te zijn aan onze omgeving.’