Afbeelding
Verhaal
3 juni 2025
Videoverhaal Ernestine: 'De kerk liet me zien wat inclusie betekent.'
'Ieder mens heeft iets waardevols te bieden.' Als geen ander weet Ernestine hoe het is om uitgesloten te worden. Nu maakt ze het verschil voor anderen.
"De kerk is voor mij een Trooster. Ze helpt mensen om moeilijkheden en verdriet te overwinnen. Mijn kinderen hebben een beperking. Ik dacht vroeger dat zij en ik er niet toe deden. Nu mag ik anderen laten zien dat ieder mens iets waardevols te bieden heeft."
Al op jonge leeftijd kreeg Ernestine (46) zware klappen te verwerken. Haar vader overleed. Een aantal jaar later werd haar broer vermoord en raakte haar moeder blijvend gehandicapt door de genocide in Rwanda. Op zeventienjarige leeftijd werd Ernestine verantwoordelijk voor de zorg voor haar moeder en het gezin van haar broer. Pas toen de oudste zoon van haar broer oud genoeg was om de zorg over te nemen, trouwde Ernestine en kreeg ze zelf kinderen.
Onverwachte hulp
In die moeilijke jaren vond Ernestine onverwachte steun bij de kerk. Kerkleiders zochten actief contact, bezochten haar thuis en baden met haar. In het begin hield ze hen op afstand, maar langzamerhand raakte ze steeds meer verbonden met de kerkgemeenschap. Tijdens een zware periode bouwde de kerk zelfs een huis voor haar. Ook hielpen ze met schoolgeld voor haar kinderen en boden ze emotionele steun.
Ernestines huwelijk kende ook uitdagingen. Haar man had een alcoholverslaving, en hun kind met een verstandelijke beperking werd door hem afgewezen. Jarenlang waren er spanningen. De omgeving oordeelde hard over haar gezin vanwege de beperkingen van haar kinderen.
Ik wil anderen de kansen geven die ik kreeg
Verandering
Ernestine en haar man namen via de kerk deel aan een training gericht op het versterken van gezinnen. Daar leerden ze hoe belangrijk het is om verantwoordelijkheid te nemen als ouder en echtgenoot. Dankzij deze trainingen en de steun van de geloofsgemeenschap begon er iets te veranderen. De relatie tussen Ernestine en haar man verbeterde. "Als de kerk er niet was geweest, had ik nooit vrede gekend. Dan wist ik niet dat ik een goed leven kon hebben, met mensen om me heen die echt om me geven. De kerk liet me zien wat inclusie betekent."
Doorgeven
De veranderingen in haar leven maakten dat Ernestine ook anderen wilde helpen. Via een training in haar kerk leerde ze naaien. Daarmee verdient ze nu haar eigen inkomen. Maar ze houdt het niet voor zichzelf. Ze startte een spaargroep en geeft naailessen aan anderen. Ze betrekt vooral weduwen, mensen met een beperking en vrouwen die huiselijk geweld hebben meegemaakt. "Ik wil anderen de kansen geven die ik zelf heb gekregen. Ieder mens heeft iets waardevols te bieden."
Kracht van jouw kerk
De kerk van Ernestine zorgt voor inclusie. De kerk van Immaculee geeft traumahulp en counseling om mensen weer bij elkaar te brengen. En de kerk van Emmanuel geeft duurzame landbouwtraining om te zorgen voor Gods schepping. Wat is de kracht van jouw kerk? Doe mee aan de nieuwste editie van de Nationale Kerken Enquête! Vul 'm in en maak kans op mooie prijzen.
