Guido de Vries: ‘Het jaarverslag zet een dikke streep onder onze aanpak’

2024 was opnieuw een jaar waarin de nood in de wereld hoog was. De oorlogen in Oekraïne en het Midden-Oosten duurden voort. Conflicten in onder meer Haïti, Soedan en Myanmar leidden tot miljoenen ontheemden. Natuurrampen als gevolg van klimaatverandering namen toe, zoals de overstromingen in Zuid-Soedan en India en droogteperioden in Somalië, Oeganda en Zimbabwe. Ook dit zorgde ervoor dat miljoenen mensen afhankelijk werden van hulpverlening.

Guido de Vries: ‘Armoede en onrecht, het treft de mensen die leven in de meest kwetsbare situaties het hardst. Het raakt ons als Tearfund diep en dat zet ons in beweging om verschil te maken. We zijn dankbaar dat we in 2024 meer dan 700.000 personen konden bereiken, met humanitaire hulp en structurele ontwikkeling. Als je het jaarverslag leest, dan zul je zien dat 2024 een jaar is waarin veel is gebeurd en veel werk is verzet.’

Wat in het jaarverslag springt er voor jou uit?

‘Dat is lastig om te noemen, want ik doe graag recht aan al het werk waar het team zich het afgelopen jaar enorm hard voor heeft ingezet. Laat ik daarom beginnen om de lezers te stimuleren om vooral het hele jaarverslag te lezen!

Als eerste wil ik het werk van Happietaria noemen. Via pop-uprestaurants die volledig vrijwillig door studenten zijn gerund, is in 2024 ruim 260.000 euro voor Tearfund opgehaald. Een ongekend bedrag. Zelf was ik het afgelopen jaar te gast bij Happietaria Utrecht, en het was indrukwekkend om te zien hoe jongeren zich belangeloos inzetten voor onze projecten. Als ik dan besef dat er door het hele land heen 1.300 studenten op die manier actief waren, dan is dat enorm bemoedigend.

Daarnaast kan ik niet anders dan ook terugdenken aan mijn bezoek aan twee opvangkampen voor Soedanese vluchtelingen. Ik heb een aantal jaar met mijn gezin in Soedan gewoond. De nood, of eigenlijk de uitzichtloosheid van de situatie waarin deze mensen zich verkeren, raakte me enorm. Mensen zitten er waarschijnlijk voor een lange tijd omdat ze alleen terug naar huis kunnen wanneer het daar weer veilig en rustig is. En dan de vraag: wat zullen ze thuis aantreffen? Zien de vrouwen hun man nog terug, kinderen hun vader? 7 tot 10 miljoen Soedanezen hebben niet genoeg te eten en dat aantal neemt alleen maar. Landbouw wordt onmogelijk gemaakt door al het geweld. Het is simpelweg te onveilig om als boer op het veld te werken. Het resultaat is dat er al op verschillende plekken in Soedan hongersnood is en dat zal zich alleen maar verder uitbreiden.’

Denk je nooit: wanneer houdt dit op?

‘Ja, die vraag gaat inderdaad wel eens door mijn hoofd. En ik denk dat dat voor iedereen geldt. De realiteit is namelijk dat rampen en conflicten wereldwijd toenemen. Meer mensen dan ooit worden geraakt door humanitaire crisissen. Maar tegelijk is mijn primaire reactie: wat kan ik doen om te midden van die nood verschil te maken? En als ik dan lees over de impact die onze programma’s hebben, dan zie ik de verhalen van de deelnemers als een krachtige getuigenis van hoop. De realiteit geeft een onbevredigend gevoel, maar het vertrouwen dat het God is die door ons heen werkt aan het herstel van al het onrecht, werkt bevrijdend.’

Je bent nu twee jaar directeur van Tearfund. Hoe staat de organisatie ervoor?

‘Goed. We hebben een trouwe achterban die ons werk ondersteunt én die groeit. Dat is echt iets waar we dankbaar voor zijn. Ondanks de keuze van het kabinet om minder geld te geven aan ontwikkelingssamenwerking, wat ons zeker ook raakt, gaan wij niet bij de pakken neerzitten. Integendeel. Het motiveert ons als team hier in Nederland juist om ons met hart en ziel in te blijven zetten en te zoeken naar mogelijkheden om naar mensen in nood en armoede om te zien. Daarbij worden we geholpen door onze krachtige internationale netwerken van partnerorganisaties. Zij zijn voor ons zeer belangrijk omdat we via hen juist de kracht van eigenaarschap en lokale kennis kunnen inzetten die zorgen voor een blijvende verandering in gemeenschappen. Via onze partners trainen en stimuleren we kerken en gemeenschappen om armoede en onrecht in hun omgeving zelf aan te pakken. En ik hoop dat als mensen het jaarverslag lezen, zij onder de indruk zullen zijn van de krachtige impact die daarvanuit gaat. De verhalen die wij vanuit de verschillende landen ontvangen zetten namelijk een dikke streep onder de unieke aanpak van Tearfund. Dat biedt hoop voor de toekomst.’